یک مژه خفتن ( دکتر شفیعی کدکنی )

^{دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم}

^{وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم}

^{تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت}

^{من مست چنانم که شنفتن نتوانم}

^{شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه}

^{گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم}

^{با پرتو ماه آیم و چون سایه ی دیوار}

^{گامی ز سر کوی تو رفتن نتوانم}

^{دور از تو من سوخته در دامن شب ها}

^{چون شمع سحر ، یک مژه خفتن نتوانم}

^{فریاد ز بی مهریت ای گل که درین باغ}

^{چون غنچه ی پاییز شکفتن نتوانم}

^{ای چشم سخن گوی تو بشنو ز نگاهم}

^{دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم}